Rozdział 10

Niedaleko swojego terytorium Polska walczył o swój dom, który ze wszystkich stron atakowany był przez Niemcy. Żołnierze wroga objęli niemalże całą krainę . Jego nagły atak spowodował ogromne zniszczenia w stolicy jak i reszcie kraju . Żołnierzy Polski ubywało z dnia na dzień. Zaś Niemiec rosła.

Polska- Oddziały Niemieckie przebijają się od wschodu! Wyślijcie tam więcej jednostek!

Po wydaniu tej komendy do Polski przybiegł jeden z żołnierzy .

Żołnierz- Panie Polsko oddziały wroga przedostały się już od strony wschodniej. Zbliżają się do nas!

Polska- Co?! Tak szybko.. zwołaj grupę zwiadowczą ,niech przyszykują miny  i ustawią je wzdłuż wschodniego mostu.

Żołnierz- Tak jest!

Polska- Może chociaż zatrzymamy cześć czołgów..

Usiadł pod drzewem unosząc głowę do góry. Samotny orzeł leciał nad obozem. Chłopak zagwizdał. Orzeł usłyszawszy dźwięki, skierował się ku dłoni Polski ,wyciągniętej ku niemu.

Polska-Witaj..przyjacielu..

Głaskał orła po głowie, a ten rozłożył skrzydła gotów do kolejnego lotu. Polska dał mu kawałek chleba i uniósł dłoń wysoko w górę . Ptak wzbił się w niebo pozostawiając kilka piór na ziemi. Chłopak wstał ,podniósł piórko, i rozejrzał się. Wszyscy ciężko pracowali ,przygotowując się na atak wroga. Wróg. Czy to wszystko jest naprawdę konieczne. Wyciągną broń uniósł w górę, by po chwili strzelić. Zebrani spojrzeli na Polskę, gotowi na komunikat.

Polska- Jak wiecie siła wroga jest ogromna. Znacznie przewyższa naszą.

Po zebranych rozeszły się szepty nie zrozumienia. Chłopak kontynuował.

Polska- Jednakże! W wojnie nie chodzi tylko o siłę. Są wartości znacznie ważniejsze.. Wiara! Odwaga! Wolność! Poświęcenie i Zaufanie bez tego nie poruszymy się naprzód ! Dlatego ,każdy kto poświęci życie w imię wolności jest bohaterem! Musimy się starać ratować nasz dom! Zanim ktoś nam go odbierze. On należy do nas ,to miejsce gdzie czujemy się bezpiecznie ! Więc dajmy to bezpieczeństwo innym!

W ten dało się słyszeć okrzyki, oklaski i miłe słowa. Wszyscy biegiem rozeszli się do swoich obowiązków ,na ich twarzach nie było już widać strachu. Każdy był gotów zapłacić najwyższą cenę.

Polska- No to do roboty..

Uśmiechnął się do siebie.

Polska- Totalnie dam z siebie wszystko.

Nazajutrz Chłopak poszedł z żołnierzami pod wschodni most. Wybrał odpowiednie miejsce  na zastawienie min i bomb . Gdy dało się słyszeć  ciężkie maszynerie ,natychmiast zawrócili. .Schowani w lesie czekali w ciszy.

Polska- Na mój znak wysadzajcie.

Zza drzew po drugiej stronie widać było czołgi i żołnierzy Niemieckich. Gdy weszli już na most Polska chciał wydać rozkaz, gdyby nie mała dziewczynka siedząca pod mostem. Otworzył oczy z przerażeniem . Nagle zaczął do niej biec ,chcąc ją stamtąd zabrać. Wiedział ,że żołnierze wroga go zobaczą ,mimo tego wciąż biegł. Strzały padały jeden za drugim. Dziewczynka zaczęła płakać. Chwycił ją wracając do swoich towarzyszy.

Polska -JUŻ!!!

Wybuch był ogromny ,resztki mostu latały wszędzie. Polska przykrył swoim ciałem dziecko. Gdy opadły pyły, żołnierze podbiegli do Polski ,a reszta wyczekiwała wroga. Wszyscy padli. Polska wstał z trudem odsłaniając nie przytomną dziewczynkę.

Polska- Straciła przytomność ,ale żyje zabierzcie ją stąd.

Położył się na ziemi. Dotknął ręka brzucha i poczuł ciepłą ciecz powoli wypływającą z dziury pozostawionej przez kulę.

Polska-Krew..

Jeden żołnierzy zawołał do siebie resztę ,prosząc o nosze. Zanieśli chłopaka do drugiego obozu oddalonego o kilka kilometrów od zniszczonego mostu. Obudził się w namiocie medycznym . Spojrzał na ranę ,opatrunek był czerwony.

Polska- Ech.. świetnie..

Do namiotu wszedł żołnierz z raportami w ręku.

Żołnierz- Panie Polsko przyszły raporty z zachodu!

Polska- Dobrze dziękuję..Co?! Japonia zaatakował Amerykę?! Kiedy?!

Żołnierz- Tak zgodnie z informacjami 7 grudnia został zaatakowany  Pearl Harbor. Baza marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych na Hawajach.

Polska-  Czy Ameryka zarządził stan wojny?

Żołnierz –Tak.

Polska- Rozumiem . Alianci zajęli połowę Włoch ,Niemcy na pewno ruszy mu z pomocą. Gdzie jest teraz Anglia i Francja? Dlaczego wciąż nie przesyłają wojsk?

Żołnierz-  Tego nie wiemy, nie odpisują na listy.

Polska- Myślałem ,że pomogą…mamy sojusz...możesz odejść informujcie mnie na bieżąco!

Opuścił głowę. Pomyślał o Sorze , uśmiechnął się na samą myśl.

Polska- Chociaż ona jest bezpieczna.

 Nagle do namiotu weszła dziewczynka , którą uratował. Spojrzała na Polskę , lecz po chwili spuściła wzrok. Podeszła do chłopaka ,uklękła przed nim i zaczęła zdejmować opatrunek. Polska złapał ją za rękę.

Polska- Wiesz ,nie możesz mi tego zdjąć ,muszę jak najszybciej wyzdrowieć a to jest mi potrzebne.

Dziewczynka nie zwracała uwagi na prośby chłopaka ,który po chwili mruczał o kolejnym zakładaniu nowego opatrunku. Dotknęła dłonią rany, na co Polska mimo woli skrzywił się z bólu.

Dziewczynka- Masz to ci pomoże..

Wyciągnęła woreczek w którym znajdowały się zioła. Zaczęła smarować ranę chłopaka bardzo delikatnie.

Polska- Co to?

Dziewczynka –Lek ..jak przyłożysz do rany to zniknie za kilka dni.

Wychodząc z namiotu szepnęła:

Dziewczynka- Dziękuje..

Po czym wybiegła z namiotu. Zostawiając zdumionego Polskę z woreczkiem w ręku.

Polska- Ja również..